شور(حضرت زهرا(س))

ای غریب (یازهرا(3))

به یادتوام –تادم آخر

دلم می گیره-واسه تومادر

امیدمنی –توتنهائیم

عمرگفته ام –که زهرائیم(س)

دائم دل ماواسه شمامی خونه

اگرچه قبرشماکه بی نشونه

همه اینو می دونن که زهرا(س)

قبرشماکه وا... توقلبمونه

ای غریب (یازهرا(3))

لعن دشمنت-از غیرتمه

هرجانام توست-که هیئتمه

دستم روبگیر-بی بی فاطمه(س) مادری نما-واسه همه

عنایتی کن تانوکرت نمرده

مادرم منودست توسپرده

جنونش از حدمی گذره بی بی جان

هرکسی از جام عشق توکه خورده

ای غریب (یازهرا(3))

عشقت دردلم-گشته حاصلم

بی بی تونزن-مهرباطلم

من دریادلم-بنگرسائلم

بی بی من سگ-ابوفاضلم

تاباغ گل پراز گلهای یاسه

غیرتی ام دل من که حساسه

هرکسی که زهرائیه(س)بخدا

نوکرخانه آقاعباسه(ع)

ای غریب (یازهرا(3))

درکشاکشی-بین آتشی

بااین غم علی(ع)-روتومی کشی

گناهت چه هست-که دستت شکست بروی حسن(ع)-گردغم نشست

دربین کوچه ها نقش زمینه

گردغم بررخسارزینب(س)میشینه

هی زیرلب داره باگریه می خونه

الهی که حیدر(ع)منونبینه

ای غریب (یازهرا(3))

شعرسروده شاعرومداح اهل بیت برادرحاج مهد ی جهان میهن(علمدار)

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

شور(حضرت زهرا(س))

مادر2-یازهرا(س)یازهرا(س)

غبارغم داری به رخسار

بستنددست حیدار(ع)کرار

الهی من بمیرم کشتند

محسنت روبین درودیوار

چه بی وفایند مردم این امت

مگرنبود ی توهدف خلقت

گریه می کردی هرشب وهرروز

علی(ع)غریبه توشهر غربت

مادر2-یازهرا(س)یازهرا(س)

ملیکه عرش خدائی –

بانوی ارض وسمائی

تموموم عالم می دونن که

–شفیعه روز جزائی

گل ماروبامهرخود سرشتی

تولیست نوکرااسم مارونوشتی

خداوکیلی می دونم ایشاا...

بادست تومیشیم همه بهشتی

مادر2-یازهرا(س)یازهرا(س)

دم می گیریم توی محبان-واسه زهرا(س)ازدل وجان

خوشحال میشه بی بی تامیگیم-حیدرامیرالمومنان(ع)

به همه گفتم علی(ع)هست آقایم

نوکرحلقه به گوش حضرت زهرایم(س)

تاکوربشه چشم حسودا می گم

توئی مادرم،علی(ع)هست بابایم

مادر2-یازهرا(س)یازهرا(س)

از علی(ع)می گیری تورو

-دستت ونگیربه پهلو

ای چراغ عمرحیدر(ع)-اینقدرنزن توسوسو

به دوربسترتومی گردم من پروانه وار

چی میشه که بشنوم شفاگرفتی ای نگار

بخدامیمیرم وزنده میشم یافاطمه(ع)

تاکه یادم میاداز خاطره درو دیوار

مادر2-یازهرا(س)یازهرا(س)

شعرسروده شاعرومداح اهل بیت برادرحاج مهد ی جهان میهن(علمدار)

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

سینه زنی سنگین(کربلا)

یاحسین (ع)مولا(4)

ای امیربی قرین-ای شهنشاه زمین

هست توهست آفرین-عشق توشدبهترین

یاحسین(ع)-شده این آهنگم

یاحسین(ع)-ببین که دل تنگم

(یاحسین(ع)-باخودم می جنگم)

کربلا من نرم می میرم

ازغمت درجوانی پیرم

یاحسین (ع)مولا(4)

ای شه سرجدا-امیرکربلا

ابن المرتضا(ع)-بردردم دوا

یاحسین(ع)-ببین ناقابلم

یاحسین(ع)-نگاه کن بردلم

(یاحسین(ع)-عمریه سائلم)

عشق تودردل این گداست

خواهشم دیدن کربلاست

یاحسین (ع)مولا(4)

شهنشاه بی سر-ای غریب مادر

شافعی درمحشر-حسین بن الحیدر(ع)

یاحسین(ع)-علمت بردوشم

یاحسین(ع)-ببین مشکی پوشم

(یاحسین(ع)-عاشق شش گوشم)

کربلاعرش اعلاروزمینه

جایگه تک یل ام البنینه (س)

یاحسین (ع)مولا(4)

سوارنیزه نشین –افتادی توبرزمین

چشاتوواکن حسین(ع)-غربت خواهرببین

یاحسین(ع)-ای غریب مادر

یاحسین(ع)-کی برید ازتوسر

(یاحسین(ع)-گشته ام من مضطر)

پاشوتویاحسین(ع)ای تشنه کارم

خواهرت مانده وبزم حرام

یاحسین (ع)مولا(4)

شعرسروده شاعرومداح اهل بیت برادرحاج مهد ی جهان میهن(علمدار)

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

موقعی که حضرت موسی(ع) می خواست برای مدتی امت را تنها بگذارد و با خدای خودشخلوت کند و به عبادت بپردازد امت را به برادرش هامون سپرد . در نبود موسی (ع) مردمگوساله پرست شدند .حضرت هارون هم هر چه می گفت در آنها اثری نمی کرد . حضرت موسی(ع) که برگشت واوضاع مردم را دید بسیار ناراحت شد و حضرت هارون را مواخذه کرد .هارون در جواب گفت : ( این ام القوم استضعفونی و کادوایقتلوننی ) ای پسر مادرم !این قوم مرا ضعیف کردند و نزدیک بود مرا به قتلبرسانند . در غربت امیرالمومنین (ع) همین بس که آن هنگامی که مردم به خانهامیرالمومنین (ع) هجوم آوردند و در خانه را آتش زدند سیلی و تازیانه و غلاف شمشیرنثار حضرت زهرا (س) کردند ؛ گریبان امیرالمومنین (ع) را گرفتند و به زور او را بهسمت مسجد کشاندند ؛ حضرت علی (ع) رو به قبرستان رسول خدا (ص) کرد و جواب هارون بهموسی (ع) را گفت :( ابن ام ان القوم استضعفونی و کادوایقتلوننی ) ای پسر مادرم (یا رسول الله (ص) ) این قوم مرا ضعیف کردند ونزدیک بود مرا به قتل برسانند .......

زد به جان آتش مرا افسردنت

با جسارت سوی مسجد بردنت

دیدمت تنها میان دشمنان

با سلیمان کینه ی اهریمنان

دیدم آنجا بازی تقدیر را

روبهی بسته است دست شیر را

گفتم ای حق نمک نشناخته

دین علم کرده به قرآن تاخته

ای تو قلب قبله خون کرده چرا

سوی مسجد می کشانی قبله را

هر که باشد اهل قبله گو بیا

قبله اینست و منم قبله نما

آن که آمد از درون قبله اوست

تا بداند اوست مغز و کعبه پوست

قبله بهر قبله باشد روی او

کعبه قامت بسته بر ابروی او

اختیار از اوست گرچه جبر بست

تو نبستی دست او را صبر بست

او به روی دوش احمد پا زده است

تیشه او بر ریشه ی بتها زده است

نیست سرپیچی از او ؛درحد شمس

شاهد من ماجرای رد شمس

این که بستی دست او را حیدر است

فاتح بدر و حنین و خیبر است

دست هایی را که صدها بت شکست

کس نمی بندد به غیر از بت پرست

او کلید فتح در مشت داشت

او زره در جنگها بی پشت داشت

ذوالفقار خون اگر بیرون کشد

مرگتان از خون مگر بیرون کشد

منبع:كتابگریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست

انتشارات:صبح امید

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

حضرت زهرا (س) بین درو دیوار قرار گرفت و محسن شش ماهه اش سقط شد . این یک ششماهه بود که اینطور شهید شد .من یک شش ماهه دیگری را هم سراغ دارم که اسم او هممحسن بود (محسن بن الحسین ).کاروان اسرای اهل بیت به سمت شام در حرکت بودند . یکیاز همسران امام حسین (ع) بچه ای در رحم داشت که او را محسن نامیده بودند . آنقدردر طول مسیر این خاندان را اذیت کردند ؛ آزار روحی دادند ؛از این شهر به آن شهر درمنظر نامحرمان عبور دادندکه این خانم در یکی از منازل به نام (مشهد السقط) (بر اثرشدت ناراحتی و سختی و مشکلات راه ) بچه اش را سقط کرد .

ز کوفه تا به شام محنت کشیدم

به جز زخم زبان چیزی ندیدم

به پشت بامها با سنگ و خاشاک

زدند بر فرق مما آن قوم ناپاک

نمودند شهر شام آذین هرجا

دم دروازه ماندیم روز و شب ها

ز بس مار ا شماتت ها نمودند

از این کوچه به آن بازار بردند

منبع:كتابگریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست

انتشارات:صبح امید

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

امام حسین (ع) همراه امیرالمومنین (ع) دور از چشم مردم کنار قبر مادرش می آمدودستان کوچکش را به سینه ادب می گذاشت و می فرمود : ( السلام علیک یا اماه ) سلاممادر .....قبر مادر را زیارت می کرد اما نمی دانم این چرخ زمانه چطور گشت که حضرتزهرا (س) باید جواب این ملاقات و زیارت را درون تنور خولی پس بدهد . درون تنور رانگاه کرد . دید سر خونین و خاک آلود به خاکستر های تنور آغشته شده است .......

ای شه غرقه به خون ؛ من به فدای سرتو

جان مادر به فدای تو و چشم تر تو

جای مهمان نشنیدست کسی کنج تنور

مطبخ خولی دون گشته چرا بستر تو

از پی دیدنت ای شه ز گلستان بهشت

تا تنور آمده با آه و فغان مادر تو

آخر ای خسرو مظلوم گناه تو چه بود

که لب تشنه بریدند سر از پیکر تو

سرت اینجا و تن پاک تو در کرب و بلا

به سرت گریه کنم یا به تن اطهر تو

ایشه تشنه چرا بی کس و تنها شده ای

گو چه شد قاسم ناشاد و علی اکبر تو ؟

گیسوانی که زدم شانه به صد ناز و نیاز

غرق خون کرد چرا قاتل بد اختر تو

من از بهر تو اینگونه پریشان شده ام

وای بر حال دل خواهر غم پرور تو

منبع:كتابگریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست

انتشارات:صبح امید

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

فرات یکی از چهار نهری است که مهریه حضرت زهرا (س) قرار گرفت . امام باقر (ع)فرمود : ( جعلت لها فی الارض اربعه انهار : فرات ونیل مصرو نهروان و نهر البلخ ) یعنی چهار نهر فرات ؛ نیل ؛ نهروان و بلخ ؛ در رویزمین برای حضرت زهرا (س) قرار داده شد اما در کربلا از آبی که مهریه ی مادر امامحسین (ع) بود ؛ ممانعت کردند .

لب تشنه هیچ کس سر مرغی نمی برد

گیرم حسین محرم سر خدا نبود

آبی که کرده بود علی مهر فاطمه

خاکم به سر مگر به حسینش روا نبود

از بهر جسم دو صد پاره ی حسین

ای دل مگر کفن به جز از بوریا نبود

منبع:كتابگریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست

انتشارات:صبح امید

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

بلال شنید که حضرت فاطمه (س)فرموده است : (انی اشتهی ان اسمع صوت موذن ابیبالاذن ) دلم برای اذان گفتن بلال تنگ شده است .میل دارم صدای اذان بلال را بشنوم. بلال با اینکه بعد رسول الله (ص) و خلافت ابوبکر عهد کرده بود دیگر اذان نگوید ؛به خاطر حضرت زهرا (س) رفت به سمت ماذنه و شروع کرد به اذان گفتن تا صدای اذانبلال بلند شد ،حضرت زهرا هم جان تازه ای گرفت . بلند شد و جانماز رسول الله (ص) راپهن کرد . رو به قبله نشست . بابا جان کجایی؟ بلال آمده است. موذنت آمده است .بلال تا گفت : ( اشهد ان محمدا رسول الله ) فاطمه (س) نقش زمین شد .

عرض می کنم بی بی جان ! شما نام رسول الله (ص) پدرتان را شنیدید از حال رفتید. قربان آن عزیزانی که سر بابای خود را گاهی بالای نیزه مشاهده کردند و گاهی او رادر صندوقچه دیدند . گاهی او را آویزان بر سر دروازه ی شام به نظاره نشستند و گهیاو را در طشت طلا زیر ضربات چوب خیزران دیدند .

چوب مزن پیش نگاه همه

بر لب و دندان گل فاطمه

پاک کن از چهره ی گل خاک را

ضربه مزن این رخ صد چاک را

خاک فنا گیرو تو برسر بریز

جام شرابت سوی دیگر بریز

کینه مکن باسر نیزه نشین

پیکر او مانده به روی زمین

این سر پر خون که به طشت زر است

راس جگر گوشه پیغمبر است

منبع:كتابگریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست

انتشارات:صبح امید

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

شهادت رسول خدا (ص) بیش از همه برای فاطمه (س) سخت و دشوار بود . امام علی (ع)پس از غسل و کفن و دفن پیامبر (ص) وارد خانه شد . دید حضرت زهرا (س) از اشک و آه وناله لحظه به لحظه غش می کند و به حال می آید . هر گاه چشم باز می کند نگاهی بهحسن و حسین (ع) میکند و می گوید : کجاست جد بزرگوارتان که شما را عزیز می داشت ؟کجاست آن پدری که برروی دوشش جای داشتید ؟ کجاست آن نیای ارجمند که نمی گذاشت رویزمین راه بروید ؟ ای خدا !دیگر در این خانه باز نمی شود . دیگر پدر را از این درنمی بینیم .

از غم های گرانباری که قلب زهرا (س) را گرفته بود جز خدای عزوجل کسی آگاه نبود؛ بدین جهت خداوند فرشته ای را مونس حضرت زهرا (س) قرار داد که تسلی بخش غم های اوو هم صحبتی در تنهایی او باشد . عرض می کنم : بی بی جان !بعد رسول الله (ص) غریب ومظلوم شدید . دیگر زندگی با این امت نامرد برایتان سخت شده بود ؛ اما فرشته هامامور بودند ؛ مونس تنهایی شما باشند شما با فرشتگان هم صحبت و هم کلام می شدید .با آنها درد دل می کردید و اندکی تسلی می یافتید ؛ اما جان ها به قربان عمه ساداتبی بی زینب (س) !بعد امام حسین (ع) باید با شمر و ابن زیاد و یزید و عمر سعد همکلام باشد ......

در این سفر شدی آزرده گر ز محنت و آه

زیادتر تو ندیدی زمن مشقت و آه

نمک بس است همین بر جراحت دل من

که قاتل تو بود روز و شب مقابل من

شاعر:جودی

منبع:كتابگریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست

انتشارات:صبح امید

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

در زمان رسول خدا (ص) مردم با پیامبر (ص) کاری یا سوالی داشتند ؛سرزده و بدوناجازه وارد خانه ی پیامبر (ص) می شدند . آیه نازل شد ( یا ایها الذین آمنوا لاتدخلوا بیوت النبی الا ان یوذن لکم ) ای کسانی که ایمان آورده اید تا اجازه نگرفتهاید ؛ وارد خانه ی پیامبر نشوید . عرض می کنم مگر این قوم قرآن نخوانده بودند ؟مگر این آیه را نشنیده بودند ؟ به خانه ای که جبرئیل و عزرائیل و فرشتگان ؛ اجازهی ورود می گرفتند ؛ هجوم آوردند در خانه را آتش زدند ؛ صاحب خانه را سیلی زدند؛تازیانه زدند .....

حرامیان که به خود ننگ جاودانه زدید

بدون اذن علی را قدم به خانه زدید ؟

کبوتری که هنوز آشیانه اش می سوخت

چه کرده بود که او را در آشیانه زدید ؟

چرا به کشتن زهرا هجوم آوردید

چرا به مادر سادات تازیانه زدید ؟

درون خانه او ریختید برسر او

به دست و پهلو و کتف و شانه زدید ؟

گناه محسن زهرا در آن میان چه بود

چه شد که ضربه بر آن طفل نازدانه زدید ؟

منبع:كتابگریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست

انتشارات:صبح امید

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

در فتح مکه شخصی به نام (هبار بن اسود ) زینب ؛ دختر رسول خدا (ص) را که محملشتر بود ؛ با نیزه ترساند و همین باعث شد که فرزندی كه در رحمش بود ،سقط شود .پیامبر (ص) برای خون هبار بن اسود احترامی قائل نشد (یعنی کشتن هبار را جایزدانست). یا رسول الله !اگر چنین است ؛ پس حکم کسانی که به خانه ی دخترت ؛ حضرتزهرا (س) هجوم آوردند ؛ سیلی و تازیانه زدند ؛ مادر و فرزند هر 2 را شهید کردندچیست ؟ای رسول خدا ! نبودی ببینی به جای حکم قصاص چگونه از قاتلان دخترت تقدیر وتشکر می کردند . حضرت عباس (ع) ازامیرالمومنین (ع) پرسید ؛ چرا عمر از قنفذ مالیات نگرفت ؛ همان گونه که از دیگرانمی گرفت ؟ حضرت علی (ع) به اطراف خود نگاه کرد و قطرات اشک از چشمانش سرازیر شد وفرمود : ( برای این که از ضربتی که قنفذ با تازیانه به فاطمه (س) زده بود تشکرکند. فاطمه (س) وقتی که از دنیا رفت ؛ اثر آن تازیانه مثل بازوبند در بازویش ماندهبود.

عمر به خاطر این چنین از قنفذ ؛ تفقد کرد . من نمی دانم چگونه توانستند ؛ ازشمر ذی الجوشن تشکر کنند. فاطمه (س) وقتی از دنیا رفت ،اثر آن تازیانه مثل بازوبنددر بازویش مانده بود .

عمر به خاطر این ضربه این چنین از قنفذ ، تفقد کرد . من نمی دانم چگونهتوانستند از شمر ذی الجوشن تشکر کنند ؛ آن زمانی که روی بدن مطهر نشسته و خنجرکشیده بود .......

منبع:كتابگریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست

انتشارات:صبح امید

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

مصیبت مدینه از بعضی جهات از کربلا هم سخت تر است ؛ چون شمر در کربلا حمله کردو نیزه ی خود را به خیمه ی امام حسین (ع) کوبید و فریاد زد : آتش بیاورید تا اینخیمه را با اهلش آتش بزنم . بانوان حرم صیحه زدند و از خیمه بیرون آمدند . 2تن ازلشکریان ابن زیاد ؛ شمر را در این کار مذمت کردند و گفتند : آیا مامور قتل کودکانو زنان شده ای ؟

آیا امیر تو ؛ از کشتن مردان خشنود نمی شود !شمر با شنیدن این سخنان حیا کرد واز سوزاندن زنان و کودکان که در خیمه بودند ؛ منصرف گردید . این جا شمر با این کهفرد ی احمق و تهی مغز بود و حیا نمی کرد ؛ در این مورد تحت تاثیرسخنان آن 2حیا کرد؛ ولی آنکسی که کنار در خانه علی (ع) آمد از سخنان بقیه حیا نکرد ؛ دستور داد هیزمآوردند ؛ در را آتش زدند ؛ به درون خانه حمله ور شدند ؛ با تازیانه و غلاف شمشیر........صاحب خانه را مجروح سا ختند ......

حبل کین بر گردن حبل المتین افتادهاست

لرزه بر عرش برین و رکن دین افتاده است

کاش از مهدی بپرسم کی امام منتقم !

مادرت زهرا چرا روی زمین افتاده است !

آتش کین میخ در را چون گل آتش نمود

روی سینه جای میخ آتشین افتاده است !؟

از سر شب تا سحر با دیده ی گریان ؛علی

روی قبر فاطمه زار و حزین افتاده است

منبع:كتابگریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست

انتشارات:صبح امید

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

هر وقت بابا به خانه حضرت زهرا (س) می آمد ؛ دختر می دوید و دست بابا را میبوسید . پدر هم سینه زهرا را می بویید و بر دستان زهرا (س) بوسه می زد . یا رسولالله !امشب دیگر حضرت زهرا (س) قصد ملاقات شما را کرده اند .شب شهادت بی بی دوعالم است . دوباره همدیگر را ملاقات می کنید ؛ اما ای رسول خدا (ص) ! اگر امشبدیدی دختر جوانت قد کمان و خمیده شده است ، تعجب نکن . این همان دختر جوان توست ؛اگر دیدی دست به دیوار میگیرد و راه می رود تعجب نکن. این همان فاطمه است . آقاجان!اگر امشب خواستی مثل دفعات قبل دست دخترت را ببوسی ؛ آهسته تر ببوس آخر این دستآزرده است این دست حتی برای قنوت نماز هم به سختی بلند می شود .....

دخترم ! خوش آمدی جای تو در دنیا نبود

بی وجود تو صفا در گلشن عقبی نبود

جان بابا بارها مرگ از خدا کردم طلب

بی تو جز خون جگر در دیده ی زهرا نبود

دخترم آن شب که من دست علی دادم تورا

جای پنج انگشت سیلی در رخت پیدا نبود

جان بابا ! نقش این سیلی گواهی می دهد

هیچ کس مثل من و مثل علی تنها نبود

دخترم روزی که ماه رخت سیلی زدند

هر چه می پرسم بگو آیا علی آنجا نبود

جان بابا ! بود اما دستهایش بسته بود

چاره ای جز صبر بین دشمنان او نبود

دخترم آیا حسینم دید مادر را زدند

شاهد این صحنه آیا بود زینب یا نبود ؟

جان بابا !لرزه بر اندامشان افتاده بود

ذکرشان جز یا رسول الله و یا اماه نبود

دخترم !با آن همه احسان که دید امت ز من

بوسه ی گل میخ در اجر ذوی القربی نبود

جان بابا !خانه پرگردید از دشمن ولی

هیچ کس جز فضه و دیوار و در با ما نبود

دخترم !چون سینه ی مجروح تو آسیب دید

درد آن جز در درون سینه ی بابا نبود

شاعر:میثم

منبع:كتابگریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست

انتشارات:صبح امید

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

سبک : کوچه ها را غم گرفته

لالهی پژمرده مادر خون دلها خورده مادر

زیرِ گل می رود او شبانه

تا نباشد ز قبرش نشانه

فاطمه فاطمه فاطمه جان

از چه در سنّ جوانی سروِ قدّت شد کمانی

خیز و یک بار دیگر دعا کن

گریه بر غربت مرتضی کن

فاطمه فاطمه فاطمه جان

در بدن دارد نشانه بس که خورده تازیانه

کاش ومن پشت در مُرده بودم

سیلی از قاتلت خورده بودم

فاطمه فاطمه فاطمه جان

ای تمام حاصل من خون شد از داغت دل من

از غم رفتنت بی شکیبم

فاطمه جان مرو من غریبم

فاطمه فاطمه فاطمه جان

فاطمه بین اشک و آهم رخ مپوشان از نگاهم

من که غیر از تو یاری ندارم

از فراق تو جان می سپارم

فاطمه فاطمه فاطمه جان

ماه من در گِل نهان شد گلشن عمرم خزان شد

خانه ام گشته ازغم سیه پوش

شمع کاشانه ام گشته خاموش

فاطمه فاطمه فاطمه جان

می برم بر روی شانه جسم یارم را ز خانه

رفته از دست من حاصل من

خون شده از فراقش دل من

فاطمه فاطمه فاطمه جان

زینبم گیرد بهانه جوید از مادر نشانه

از غم رفتنت بی شکیبم

فاطمه جان مرو من غریبم

فاطمه فاطمه فاطمه جان

ای خدا مادرم فاطمه قامت خمیده است

بعد پیغمبر از امّتش خیری ندیده است

دستان حیدر گردیده بسته

از ظلم و کینه قلبش شکسته

مظلومه زهرا

ای خدا رفته از پیکرم دیگر توانم

مادرم رفته است، من چرا زنده بمانم؟

بعد از تو مادر شد گریه کارم

دائم به یادت غمناله دارم

مظلومه زهرا

فاطمه بسته بار سفر با حال خسته

می رود نزد بابای خود، پهلو شکسته

بعد از پیمبر امت چه ها کرد؟

در بین کوچه محشر به پا کرد

مظلومه زهرا

ای خدا حضرت فاطمه نقش زمین است

جانشین پیمبر چرا خانه نشین است؟

در پشت آن در محشر به پا شد

محسن فدای راه خدا شد

دل شیدا می خونه با من نغمه ی ماتم

روی گونه ام می مونه لایه هایی از شبنم

توی ابرا می بینم عکس گنبد و پرچم

دیگه دارم می میرم لحظه لحظه و هر دم

نمی خوابم توی شبایی که بی تابم

به زیر تابش مهتابم

دلتنگ گنبد اربابم

توی سینه ام تا عکس گنبدُ می بینم

به روی خاک غم می شینم

اشکامو از چشام می چینم

امان ای دل ...

توی ذهنم می بنده پردۀ پندار تو

توی رؤیام می ذارم سر روی دیوار تو

شده چشمام از دوری خسته و خونبار تو

توی قلبم می خورم حسرت دیدار تو

پریشونم با این دو چشمای گریونم

این قدر که از حرم می خونم

تو لیلی و منم مجنونم

تو خواب دیدم توی حریم تو پا بوسم

تو رو خدا نکن مأیوسم

عمری به عشق تو مأنوسم

توی گوشم همواره نغمه های چاووشه

دل تنگم هر لحظه بی قرار شش گوشه

ببین چشمام چون چشمه در غم تو میجوشه

لباس غم در ماتم قلب خسته میپوشه

شب تیره دلم برای تو می گیره

دلم توی جوونی پیره

اگه نیاد حرم می میره

دیگه بسه شدم از این جدایی خسته

چی راه بین ما رو بسته

شیشۀ قلبمو بشکسته

جدا شده دستم و نمی کشم از تو دست

هستیِ نا قابلم فدایِ تو هر چه هست

دست من شده خاک پایت اشک من باغ لاله هایت

خوشم که جان ناقابلم قابل است که شود فدایت

سیدی یا اخی یا حسین

یوسف زهرا تویی تو را برادر شدم شاهد لطف تماشایی مادر شدم

علقمه شور دیگر گرفت موجی از حوض کوثر گرفت

همین جاست به خدا همین جاست مشامم بوی مادر گرفت

قامت من شد نگون سجدهی من شد تمام

تشهّدم نام توست علیک منّی السلام

شدم من زائر گل یاس شکسته بال سبز احساس

امیدم همه شد نا امید خاک غم شده کفّ العباس

ز پیکرم شد جدا ، جدا نشد از علم

دست مرا با علم ببر برای حرم

خیمهی عمر من بی عمود از عطش دو لب من کبود

بگو با بچه های حرم عمو هم به خدا تشنه بود

در کودکی شد قسمت من خانه داری

هم خانه داری میکنم هم سوگواری

گریَم برای نورِ دو عینت هر شب دهم آب دست حسینت

دیشب دعا کردی اجل جانت بگیرد

امشب دعا کن دخترت زینب بمیرد

دیشب تو بودی اندر کنارم امشب به دیوار سر می گذارم

دیشب نشستی گیسویم را شانه کردی

امشب در آغوش لحد کاشانه کردی

دیشب گرفتی اشکم ز دیده امشب ز داغت پشتم خمیده

دادی به دست زینبت با آه و زاری

پیراهنِ خونینِ خود را یادگاری

آن پیرهن را هرگز نشویم تا عطر مادر از آن ببویم

زهرای من زهرای من ای کوثر یکتای من

ای نگاهت بر من طبیب رفته از دل صبر و شکیب

ذکر من شد امّن یجیب

ای به موج غم نوح من ای جوان مجروح من

تو مکن پیرم نوح من

بر غربتم نظاره کن کمتر به من اشاره کن

مرغ عشقم تنها مرو جون حیدر زهرا مرو

مادر عاشورا مرو

در کنارت زنده هستم با تو من پاینده هستم

از رخت شرمنده هستم

پیشم بمان ای لاله ام ای یار هجده ساله ام

تا عدو آمد سوی او زد کشیده بر روی او

خون چکید از ابروی او

هر دو چشمش گردیده تار دست او باشد بر دیوار

وای من از ظلم اغیار

دیدم منِ زار و غمین زهرا شده نقش زمین

پشت در زهرا در سجود آمدم من اما چه سود

هر دو دست من بسته بود

دیده ام در آن میانه هر کسی با هر بهانه

می زد اورا تازیانه

ای لاله صد برگ من کن آرزوی مرگ من

شده یاسم همچون لاله شده غرق آه و ناله

ای خدا زهرا بی حاله

کوثر افتاده در بستر سینه سوزان از میخ در

پرِ اشک چشم حیدر

کاش ای گل بی برگ و بر جای تو بودم پشت در

گفته مادر با دخترش جان او جان دلبرش

جای او بوسد حنجرش

چون که شد ظهر عاشورا پور زهرا در قتلگاه

از قفا شد رأسش جدا

شد بی کفن خونین بدن رأسش به دست اهرمن

جانم حسین2 ای جانِ جانانم حسین

کرب وبلا کاش خونه م کنارخونه ی شاه کرم بود

پنجره ی اتاق من سمت حرم بود

سایه ی پرچم حسین بالا سرم بود

کرب وبلا کاش هرشب توبین الحرمین روضه میخوندم

هرشب توی صحن حسین تاصبح می موندم

باذکرشاه عالمین دل می سوزوندم

کرب وبلا کاش باذکرارباب شهیدتشنه پاک شم

یه روزی باروضه های ارباب هلاک شم

توکربلا جون بِدمو همونجا خاک شم

کرب وبلا کاش کبوتری رو ایوونِ طلایی باشم

زائر صحن و رِواق رضایی باشم

با نگاهش بازم کرب وبلایی باشم

کرب وبلا کاش ازغم آقام باحساب کتاب بمیرم

بی سر و تشنه لب کنار آب بمیرم

آره بابا رودامن ارباب بمیرم

کرب وبلا کاش آقابیاد و روضه ی سقّا بخونه

ازمشک وچشم وعَلَم ودستا بخونه

دریا فقط می تونه از دریا بخونه

ارباب خوبم ارباب حسین (2)ارباب خوبم (4)

به قلاده ی نفس گشتم اسیر
شدم زار و شرمنده و سر به زیر
تهی دستم و بی نوا و فقیر
مرا کس نخواند ذلیل و حقیر
مقامم بُوَد بس بزرگ و خطیر
امیری حُسَینٌ وَ نعِمَ الامیر

حسین ازکرم انتخابم کند
غلام غلامش خطابم کند
گدای در خود حسابم کند
بهشتم بَرَد یا عذابم کند
به عشقش اسیرم اسیرم اسیر
امیری حُسَینٌ وَ نعِمَ الامیر

خیالش زمن دلربایی کند
غمش دردلم خودنمایی کند
نوایش مرا نینوایی کند
ولایش مرا کربلایی کند
بدانند خلق از صغیر و کبیر
امیری حُسَینٌ وَ نعِمَ الامیر

منم عار او، او بود یارمن
زلطف و کرامت، خریدار من
نبودم که او بوده دلدار من
غمش شد انیسِ دل زار من
از آن دم که مادر مرا داده شیر
امیری حُسَینٌ وَ نعِمَ الامیر

اگر چه گنه کار و آلوده ام
به خاک مزارش جبین سوده ام
دمی بی ولایش نیاسوده ام
گرفتار و دلداده اش بوده ام
از آن دم که آب و گلم شد خمیر
امیری حُسَینٌ وَ نعِمَ الامیر

زخون جگر پاکِ پاکم کنید
سپس عاشق سینه چاکم کنید
به تیغ محبت هلاکم کنید
به صحن ابوالفضل خاکم کنید
که خاکم دهد بوی مشک و عبیر
امیری حُسَینٌ وَ نعِمَ الامیر

به زخم جبین پیمبر قسم
به رخسار خونین حیدر قسم
به محسن، به زهرای اطهر قسم
به سبطین و عباس و اکبر قسم
به هفتاد و دو عاشق بی نظیر
امیری حُسَینٌ وَ نعِمَ الامیر

دریغا که شد خاک صحرا کفن
بر آن کشته ی پاره پاره بدن
تنش پاره پاره تر از پیرهن
سرش نوک نی با خدا هم سخن
نگاهش سر نی به طفلی صغیر
امیری حُسَینٌ وَ نعِمَ الامیر

به سردار بی لشگر کربلا
به سرهای لب تشنه از تن جدا
به قرآن زیر سُم اسب ها
به خونی که شد خونبهایش خدا
به جسمی که او را کفن شد حصیر
امیری حُسَینٌ وَ نعِمَ الامیر

به هر کوی و هر بزم و هر انجمن
سرم خاک پای حسین و حسن
پدر در دوگوشم سرود این سخن
که ای نازنین طفل دلبند من
حسینی بمان و حسینی بمیر
امیری حُسَینٌ وَ نعِمَ الامیر

تا خداییِ خداست، همه جا کرب و بلاست
روزها روز حسین، اشک ها اشک عزاست
انا مجنون الحسین

اشجع الناس کجاست؟ عشق و احساس کجاست؟
شاخه ی یاس کجاست؟ دست عباس کجاست؟
انا مجنون الحسین

یک طرف اشک پدر، یک طرف خون پسر
یک طرف زخم جگر، یک طرف یا ابتاست
انا مجنون الحسین

دل من سوختنی است، اشک من ریختنی است
عشق من سینه زنی است، رهبرم خون خداست
انا مجنون الحسین

دیده ام سوی حسین، کعبه ام کوی حسین
قبله ام روی حسین، کربلا قبله نماست
انا مجنون الحسین

مهر او در گل من، عشق او حاصل من
قبر او در دل من، سینه ام بزم عزاست
انا مجنون الحسین

منم و اشک دو عین، منم و وای حسین
گریه برمن شده دین، کار من سوز و دعاست
انا مجنون الحسین

خاک دلدار منم، دیده خونبار منم
تشنه ی یار منم، کوثرم جام بلاست
انا مجنون الحسین

شمرکافر زجفا، سر ارباب مرا
تشنه لب کرد جدا، تا زمین است و سماست
انا مجنون الحسین

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

*****

امام زمان (عج)

ای یارکربلائی یابن الحسن(عج) کجائی

منتقم زهرائی (س) یابن الحسن (عج) کجائی

ای آنکه دیدارتو، غم فراق ماگشت دورروی ماهت ، دردوغم زهرا(س)گشت

مهرو محبتت را، برما زده که پیوند برای تومی میرم، به مادر تو سوگند

چرا سفرکرده ای ، ای کاروبارشیعه بدان نمانده آبی ، در جویبار شیعه

نشستی پشت دیوار،روزمینای خاکی از مردم مدینه، مهدی(عج)شده که شاکی

نشستی پشت دیوار،سراغ یار نگیری پهلوی اوشکسته ، دست به دیوارنگیری

جای تمام شیعه ، دونه وگندم بریز کبوترهای زهرا(س) ، هستندغریب وعزیز

باهم بریم توکوچه،فقط برای زهرا(س) مدینه هیچ نداره ،به جز صدای زهرا(س)

هنوز دیوار ودیدی،اینقدزاروغمینی چشما تو آقا ببند ، مادر تو نبینی

میان آتش در ، یک مادر رخ کبود دنبال تو می گرده ، میان آتش و دود

پهلوی مادرم را ، در و دیوار شکسته قاتل محسن(ع) او ، شمابگیدکی هسته

خدا کند محسنش ،ازدردمیخ نمیرد تاکه رسدمهدی اش، محسن شفابگیرد

صورت مادر من ، مثال ارغوان است دست به کمرمی رود،مادرمن جوان است

موهای مادرمن ،بهاری درخزان است مادرمن جوان بود، ولی او قدکمان است

*****

تمام عالم می گند ، تومهدی خدائی همچوعلمدارحسین(ع)،دلیروبی همتائی

میگن سفرکرده ای، مدینه ،کربلائی مدینه در بقیعی ، همنشین ز هرائی (س)

در کربلا دنبال ، سر از تن جدائی عسای دست زینب(س)،میان خیمه هائی

تو که عزیر قلب ، فاطمه زهرائی چه می شود جهان را،کنی تو کربلائی

*****

سروده برادر: حاج مهدی جهان(میهن)

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

*****

گل من ای مادرم

چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است

دوست دارم ببینم روزی قبری که نهان است

باغ زیبای نبی (ص) چو باغی درخزان است

در میان کوچه ها مادر قد کمان است

درمیان گریه هاش پی صاحب الزمان است

***** (شور)

بقیع

می گند بقیع چهل چراغ وسایه بون نداره

آهای مردم ، زن جوون قد کمون نداره

می گندبقیع دل می بره از زمین و ازآسمان

بنت رسول منتظر حضرت صاحب الزمان (عج)

کاشکی می شدمن بقیع فاطمه رو می دیدم

این بدن بیمارمو رو زمینش می کشیدم

هست بقیع فاطمه (س) کعبه قلب شیعیان

می دونم مهمونشه حضرت صاحب الزمان(عج)

بگو ای مهدی (عج ) اگه بوسه زدی به روی او

چشماتو آقا ببند تا نبینی بازوی او

*****(شور)

مادر

درمیان موج تو،ماکه ساحل نداریم رفقارفتن بقیع، مگه مادل ندارم

اگه برهیئت ما، برگه مهمان بدی تابیاندتوی بقیع ، قبرتونشان بدی

یار و یاور همه اونی که دل می بره

مادره آی مادره (2)

ماهمه بی مادریم،بچه های حیدریم(ع) مادرمافاطمه ست، دردمایه عالمه ست

اگه اینجااومدم ، من که مادر ندارم دل خوش فاطمه ام ، یارو یاور ندارم

اوعزیز حیدره از عالم دل می بره

مادره آی مادره (2)

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

***** سینه زنی (سنگین )

مرو مادر –مرومادر

توغسلم می دهی اندرشبانه به دور از چشم مردم ، مخفیانه

مرادر قبرگذارمولاعلی (ع)جان نبیند این دشمن ، ظالمانه

مرومادر- مرومادر

زبعد من اسیر غم می گردی علی(ع)جان

سروپاازغمم ماتم می گردی علی (ع)جان

زبعدمن چا ه ها همدم توست

فراق دوری من که غم توست

مرومادر- مرومادر

مرو مادر – به پشت در می رسد از همه جابوی خطر

آتش افروخت – سینه ات دوخت در و دیوار و به تو دوخت

روی نیلی – خورده سیلی ای خدا نبیند علی (ع)

مرومادر – مرومادر

اوکه تنها – اوکه زهرا(س) درمیان کوچه او

بی بهانه – تازیانه می زند اورا عدو

او که دریا -اوکه تنها درمیان کوچه ها

برزمینه – که غمینه می زند او رااعدا

مرومادر- مرومادر

ظالمانه – وحشیانه می زند شکار خود

مخفیانه – غریبانه می دهد غسل یارخود

باخروشش-روی دوشش می برد غمخوار خود

بی قراره – اونظاره می کند برکارخود

مرومادر – مرومادر

نیمه شب – باتاب وتب می کنداورا کفن

اوشبانه – مخفیانه می بردباخودبدن

مرومادر-مرومادر

در مدینه – درکمینه دشمنانش از جفا

قدکمانست – اوجوانست همسر حیدر(ع)، زهرا(س)

بین دیوار –سوز مسمار می کند او این دعا

برسانی – در جوانی مرگ من راای خدا

مرومادر- مرومادر

سروده برادر: حاج مهدی جهان (میهن)

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

*****(مدح)

فاطمه الزهرا(س)

دارم به سینه یک آرزو زهرا(س) درمدینه باتو کنم گفتگو زهرا(س)

درمیان قبور خاکی اشک بریزم قبرتورا نمایم جستجو زهرا(س)

بی آبرویم ودرمیان روضه هایت داده ای به من ازکرم آبرو زهرا(س)

حرف دل با تو بگویم وتوبامن که عقده ها داری درگلو زهرا(س)

شنیده ام که نشستی مقابل علی(ع) ولی گرفته ای از علی(ع)رو زهرا(س)

چه کردباتوآن نانجیب درکوچه ها تو بودی وحسن(ع)وکینه عدوزهرا(س)

نبودباورم که قتلگاهت شود منزلم توبودی وآتش زبانه میزدزهرسوزهرا(س)

قسم به محسنی(ع) که رویش را ندیدم

چگونه غسلت دهم بااین کبودی بازو زهرا(س)

راه می روی درپیش من ولی چراآهسته

دست خود را گرفته ای برپهلو ز هرا(س)

درفشاردرب ودیوار جان دادی زهرا(س)

کاش حسن (س) نبود شاهد آن ماجرا

به ضرت دست آن نامرد،رخت گشت ارغوانی

بمیرم من برایت ندیدی خیری از جوانی

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

*****(سنگین)

مادرمادرای مادر(3)

مادر مادر ای مادر ، ای هم رزم حیدر(ع)

نازل کرده خداوند ، درشان تو کوثر

به زیرپایت بهشت ، اطهروزیباسرشت

خدابه لوح دلم ، یا فاطمه (س)رانوشت

بمیرم من برایت ، دارم دردل عزایت

هرلحظه هردم گویم ، جانم مادرفدایت

مادرمادرای مادر(3)

علی (ع)ای آرزویم ، سیلی زدند به رویم

گریه نکن ای حیدر(ع)، عقده داردگلویم

ای عشق آخرینم ،ای یار بهترینم

مروکه بعدتومن ، زهرا(س)خانه نشینم

مادرمادرای مادر(3)

از داغت قد کمانم ،بی توزنده نمانم

عمرت چه کوتاه بود، ای همسرجوانم

من روشرمنده نکن،بررویم خنده نکن

خاطره کوچه را ، دوباره زنده نکن

مادرمادرای مادر(3)

بی تو عزامی گیرم ، از زندگانی سیرم

باورکن ای عشق من،بعدتومن میمیرم

خداوندتوراستود،برروح پاکت درود

غیرازیاری علی(ع)،مادرگناهت چه بود

مادرمادرای مادر(3)

محسنت نموندزنده ،دشمن داره می خنده

پاشو ای مهربانم ، تا که نشم شرمنده

قسم براون شهیدم،براون گل که ندیدم

درزیربارغمت ، هم چون کمان خمیدم

مادرمادرای مادر(3)

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

*****(مدح)

یابن الحسن(عج)

امید قلب مادر کی میائی برای یاری حیدر(ع)کی میائی

چشم به راهت مادرنشسته بیا ای مرهم پهلوی شکسته بیا

مگذارباغ علی(ع)خزان شود بیا خمیدقامت بانوی جوان شودبیا

باسینه ای پردردو قلبی سوزناک بیاآن دونانجیب رابیرون کن زخاک

آتش افروز و با تیغ ذوالفقار با یاد آتش و میخ و درودیوار

جهان که سوخت درغمت مادر

به یادشعله آتش و دیوار و در

مهرتو زهرا(س) بنهفته در ضمیزم تانفس هست گویم علی(ع)باشدامیرم

یاعلی(ع)می گویم دل رابه دریامی زنم مست مست ازباده خم غدیرم

ای شه والا مقام ، امام انس وجن سائلی ناچیزم و من سربه زیرم

روز محشرفاطمه(س)فرمانروائی میکند من چگونه حاجت خودرانگیرم

با دلی بشکسته می گویدعلی(ع)زهرا(س)نرو غم مرگت کندخانه نشین و پیرم

چاه می گرددانیس ومونس ویاورم فاطمه(س)جان بعدتواززندگانی سیرم

خون به دل مظلوم عالم ، حیدر(ع)کردند

غنچه نشکفته ات را بین درپرپرکردند

کلیدداربهشتی به روز محشر زهرا(س) بانوی عالمی و مطهر زهرا(س)

خلقت عالم ایجاد شده برای تو و علی(ع) و پیمبر (ص) زهرا(س)

حدیث یاس را می گوید پیمبر(ص) برای تو ای یاس پرپرزهرا(س)

در عالم امکان نبود هیچ کس برای تو همتا چوحیدر(ع)زهرا(س)

گر چه گنه کارم و بدم ولی بگذار تو را بخوانم مادر زهرا(س)

سروده برادر: حاج مهدی جهان(میهن)

|

نوع مطلب : <-CategoryName-> |